| หัวข้อ | |
|---|---|
|
1
|
บวงสรวงบูชาคุณพระรัตนตรัยและอาราธนาบารมีนิมิตเต่ามงคล 42:49 |
|
2
|
ใคร่ครวญสรรพสิ่งที่เกิดเพื่อเห็นทุกข์ตามคำสอนของพระ 34:54 |
|
3
|
กสิณจิต๒๐หลักปฏิบัติกสิณจิตเข้าสู่แนวทางปฏิสัมภิทาญาณ 37:52 |
|
4
|
ไม่ประมาทในชีวิตหลังความตายถือคุณพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่ง 38:26 |
|
5
|
ไม่ประมาทในอกุศลกรรมยอมรับความจริง 34:11 |
|
6
|
ทบทวนข้อปฏิบัติเพื่อมรรคผลนิพพาน 33:46 |
|
7
|
ละความหวาดกลัวต่อทุกข์จากอกุศลกรรม 36:04 |
|
8
|
สงบจิตจากความชั่วเข้าถึงคุณพระรัตนตรัยและบิดามารดาจึงเป็นสุข 34:08 |
|
9
|
การปฏิบัติต้องอาศัยกำลังใจเข้มแข็งไม่หวั่นไหวต่อโลกธรรม 40:32 |
|
10
|
กสิณจิต๒๒ผู้รู้จิตกายและการแยกจิตกับกาย 38:42 |
|
11
|
จิตบริสุทธิ์ด้วยทานศีลภาวนาย่อมมีสุคติเป็นที่ไปและพบความสุขที่แท้จริง 33:48 |
|
12
|
ยึดอุปาทานจากผลกรรมทำให้เวียนว่ายตายเกิดเมื่อละอวิชชาจึงพ้นทุกข์ 37:55 |
|
13
|
กสิณจิต๒๓ปฏิบัติต้องมีกำลังใจหนีทุกข์และยอมรับตัวตนของจิต 34:45 |
|
14
|
พิจารณาธรรมเมื่อจิตสงบจากนิวรณ์จึงเกิดผล 37:42 |
|
15
|
กำลังใจเข้มแข็งในการทำความดีในวันบูชาครู 38:04 |
|
16
|
บวงสรวงไหว้ครูเสาร์๕และอาราธนาพระเข้าสู่กาย 35:39 |
|
17
|
การสงบจากความโลภโกรธหลงด้วยความเมตตาทำให้เกิดปัญญาญาณบรรลุมรรคผล 35:57 |
|
18
|
การดูจิตตนในวิชากสิณจิต 37:49 |
|
19
|
ฝึกกำลังใจให้เข้มแข็งเด็ดเดี่ยวในอารมณ์สังขารุเปกขาญาณ 39:32 |
|
20
|
การรักษาศีลเจริญสมาธิให้จิตบริสุทธิ์เป็นกำลังให้เกิดปัญญาญาณ 34:17 |
|
21
|
ใคร่ครวญในความปรารถนาที่ยึดถือจึงเกิดนิพพิทาญาณเพื่อละอวิชชา 42:00 |
|
22
|
กสิณจิต๒๕การปฏิบัติกสิณจิตต้องทรงอารมณ์พรหมจรรย์ 40:45 |
|
23
|
พึงละมานะของตนถือบารมีพระพุทธเจ้าเป็นที่พึ่ง 33:39 |
|
24
|
จิตมีสภาพจำหมั่นใคร่ครวญตามพระให้รู้ครบเพื่อละอุปาทานและอวิชชา 36:35 |
|
25
|
บวงสรวงอาราธนาพระเข้าสู่กายและบูชาพระคาถาองค์สมเด็จพระพุทธกัสสป 38:36 |
|
26
|
มนุษยโลกเทวโลกพรหมโลกไม่มีความสุขอันเที่ยงแท้แน่นอน 33:15 |
|
27
|
เคารพจริงในพระธรรมของพระพุทธเจ้าและนำมาปฏิบัติให้ถึงมรรคผล 39:57 |
|
28
|
เพียรสร้างบุญในทานศีลภาวนาให้ต่อเนื่องจนเกิดความสุขจากความสงบ 39:44 |
|
29
|
เพียรฝึกสมาธิให้มีสติเห็นทุกข์และเกิดปัญญาญาณ 43:42 |
|
30
|
ความผูกพันในฐานะเป็นเครื่องร้อยรัดจิตใจให้ไปพระนิพพานได้ยาก 35:13 |
|
31
|
พระรัตนตรัยเป็นที่พึ่งให้พ้นทุกข์ภัยจากความหลงในกามคุณ 35:13 |
|
32
|
ขันธ์๕เป็นตัวกรรมไม่ใช่เราไม่ใช่ของเรา 36:11 |
|
33
|
ร่างกายเป็นภาระอย่างยิ่งการไม่มีร่างกายเป็นบรมสุข 32:48 |
|
34
|
ตั้งใจทำความดีด้วยความประณีตเป็นทางของความสุขแห่งตน 35:28 |
|
35
|
สัมโมทนียกถางานถวายพระอุโบสถวัดตาลเดี่ยว 41:06 |
|
36
|
ผู้มีศีลบริสุทธิ์ย่อมนำมาซึ่งกัลยาณมิตรและพบความเจริญ 36:20 |
|
37
|
เจตนาเป็นตัวกรรมพึงมีใจมั่นคงไม่ลังเลสงสัยในเจตนาของตน 35:42 |
|
38
|
พระเมตตาของครูบาอาจารย์พึงใคร่ครวญปฏิบัติตามด้วยปัญญา 34:21 |
|
39
|
กสิณจิต๒๙ความแตกต่างของขันธ์๕กับจิต 41:57 |
|
40
|
การทำใจให้ถึงอรหันต์ด้วยการทำกำลังใจเต็มในทานบารมี 33:21 |
|
41
|
พึงเป็นผู้เห็นความชั่วของตนและละอารมณ์ผูกโกรธ 34:10 |
|
42
|
ใคร่ครวญธรรมเมื่อยามบุญให้ผลทำให้เกิดปัญญา 33:22 |
|
43
|
การสงบจากความโลภโกรธหลงทำให้จิตเป็นสุขและเกิดปัญญาญาณ 33:01 |
|
44
|
คุณพระรัตนตรัยเป็นเนื้อนาบุญพาให้ถึงมรรคผล 37:01 |
|
45
|
กสิณจิต๓๐อานุภาพของจิตใช้ได้เต็มที่เมื่อมีกำลังเหนือขันธ์๕ 43:32 |
|
46
|
ขันธ์๕เป็นทุกข์อย่างยิ่ง 38:04 |
|
47
|
ความปรารถนาที่ไม่เป็นไปเพื่อความหลุดพ้นนั้นไม่เที่ยงและนำมาซึ่งทุกข์ 37:30 |
|
48
|
การยอมรับนับถือในคำสอนของพระพุทธเจ้าเพื่อดับทุกข์จากตัณหา 36:49 |
|
49
|
สะสมบุญความดีเป็นเสบียงให้ถึงความสุขในภายหน้า 37:55 |
|
50
|
ใคร่ครวญความจริงในการเกิดและตั้งมั่นในหนทางปฏิบัติเพื่อพ้นทุกข์ 41:09 |
|
51
|
ยกช่อฟ้าพระอุโบสถวัดเชิงท่าด้วยจิตสงบและรู้คุณ 33:17 |
|
52
|
สังขารเป็นของไม่เที่ยงการไม่มีร่างกายจึงจะสิ้นทุกข์ 38:44 |
|
53
|
บวงสรวงอาราธนาพระแก้วใสหนุนดวงชะตา 36:18 |
|
54
|
ความสุขในโลกเป็นสิ่งสมมุติความสุขในพระศาสนาเป็นวิมุตติ 42:37 |
|
55
|
ฝึกจิตให้รู้เหตุแห่งกรรมจึงจะพ้นทุกข์จากการเวียนว่ายตายเกิดได้ 39:31 |
|
56
|
ทรงอิทธิบาท๔เพื่อเจริญอายุและความสำเร็จในมรรคผล 40:10 |
|
57
|
การสะสมกำลังใจในทานบารมีตามปฏิปทาครูบาอาจารย์ 43:24 |
|
58
|
ฝึกเจริญสมาธิด้วยการเคลื่อนจิตออกจากกายไปยังดินแดนสงบ 43:20 |
|
59
|
การมีร่างกายย่อมหนีไม่พ้นทุกขเวทนาจากอกุศลกรรม 39:52 |
|
60
|
การมีร่างกายย่อมหนีไม่พ้นทุกขเวทนาจากอกุศลกรรม 39:52 |
|
61
|
ปฏิบัติเพื่อมรรคผลต้องอาศัยกำลังใจของตน 43:50 |
|
62
|
พื้นฐานการปฏิบัติเป็นมรรคปฏิปทาเพื่อให้ถึงผล 34:12 |
|
63
|
อวิชชาเป็นเครื่องร้อยรัดใจไว้กับความทุกข์ 36:15 |
|
64
|
การเห็นจริงแต่ไม่มีอยู่จริงในสามโลกมีเพียงพระนิพพานที่มีอยู่จริง 34:54 |
|
65
|
หมั่นทำความดีไว้เสมอเมื่อมีโอกาส 39:50 |
|
66
|
กำลังใจในการเกิดเพื่อรักษาพระศาสนาด้วยการปฏิบัติให้ถึงมรรคผล 42:01 |
|
67
|
การเห็นอริยสัจของพระอริยบุคคล 39:50 |
|
68
|
การถือคุณพระรัตนตรัยคือที่พึ่งเป็นนิมิตติดใจไว้เสมอ 39:49 |
|
69
|
ผู้ครองความกตัญญูย่อมมีจิตอยู่เหนือความชั่วได้โดยง่าย 35:11 |
|
70
|
คุณพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่งอันยอดเยี่ยมอันเป็นสวัสดิมงคล 37:58 |
|
71
|
บุญในการวางกำลังใจในสังขารุเปกขาญาณทำให้เกิดปัญญาญาณ 43:04 |
|
72
|
ใคร่ครวญความจริงเตือนใจให้ละความชั่วเพียรทำความดี 41:28 |
|
73
|
กรรมความชั่วย่อมเป็นบุพกรรมขวางความดี 40:00 |
|
74
|
อธิษฐานจิตหล่อพระด้วยความมั่นคงในศีลและคุณพระรัตนตรัย 23:14 |
|
75
|
ปรมัตถทานในพระศาสนาพาให้บรรลุมรรคผล 37:59 |
|
76
|
ถือคุณพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่งละความผูกพันในฐานะถึงพ้นทุกข์ได้ 32:42 |
|
77
|
คุณพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่งอันเที่ยงแท้แน่นอน 33:55 |
|
78
|
อานิสงส์การหล่อพระอัครสาวกให้เห็นสัจธรรมความจริงของพระอริยะ 42:54 |
|
79
|
เพียรรักษาศีลและยอมรับความจริงเพื่อรักษาจิตให้สงบยามเจ็บป่วย 40:04 |
|
80
|
เพียรสะสมบุญความดีเป็นเครื่องคุ้มครองยามมีทุกขเวทนา 38:13 |
|
81
|
อภิญญาสมาบัติ๘ทรงอารมณ์ยอมรับความจริงคล้ายพระโสดาบัน 39:42 |
|
82
|
วัตรปฏิบัติเป็นไปเพื่อความสุขจากการละตัณหา 39:20 |
|
83
|
เพียรทำความดีหากยังไม่พ้นการเกิดย่อมหนีไม่พ้นอกุศลกรรม 32:58 |
|
84
|
ใคร่ครวญอนิจจังและอนัตตาเพื่อให้จิตทรงอารมณ์สมาธิ 41:25 |
|
85
|
การปฏิบัติบูชาต่อบุคคลผู้ควรบูชาเป็นมงคลอันสูงสุด 43:42 |
|
86
|
โอวาทแก่ผู้บวช 33:10 |
|
87
|
ใคร่ครวญกายคตาและมรณานุสสติให้จิตทรงสมาธิ 38:45 |
|
88
|
สัมโมทนียกถาต่อพระภิกษุเนื่องในโอกาสแสดงมุทิตาจิต 42:29 |
|
89
|
บวงสรวงบูชาคุณพระรัตนตรัยและผู้มีคุณในวันไหว้ครู 41:49 |
|
90
|
อาราธนายันต์เกราะเพชร 35:43 |
|
91
|
ความสุขเกิดจากผลของการทำทานศีลภาวนาตามคำสอนครูบาอาจารย์ 41:08 |
|
92
|
แยกจิตกับกายเพื่อการละและกรรมจากการยินดีในความชั่วของผู้อื่น 43:48 |
|
93
|
ทานทั้งหลายอันประกอบด้วยกำลังใจเต็มพาให้ถึงมรรคผล 39:25 |
|
94
|
ศรัทธาตั้งมั่นในคุณพระรัตนตรัย 33:14 |
|
95
|
ธัมมจักกัปปวัตตนสูตร 38:41 |
|
96
|
ปฏิปทาในความกตัญญูของพระพุทธเจ้าเป็นแบบอย่างสู่มรรคผล 37:12 |
|
97
|
นิทานพระโพธิสัตว์หนุ่มผู้เอาชนะความเป็นมิจฉาทิฏฐิด้วยการไม่เบียดเบียน 34:40 |
|
98
|
รักษาศีลด้วยจิตอันละเอียดปราณีต 34:00 |
|
99
|
ทางเดินเพื่อการปิดอบายภูมิ 36:51 |
|
100
|
การขัดเกลาใจเพื่อรักษาอารมณ์สมาธิในการฝึกอภิญญาจิต 21:33 |