| หัวข้อ | |
|---|---|
|
1
|
อานิสงส์และอานุภาพของพุทธศาสนา 32:09 |
|
2
|
ความหมายของค่ำว่า บุญแท้ๆ 25:42 |
|
3
|
สุดท้ายแล้วต้องไปคนเดียว 38:40 |
|
4
|
ปล่อยวาง 25:04 |
|
5
|
เอาจิตมาอยู่กับตัวเอง 23:55 |
|
6
|
ความจริงของธรรม 1:04:54 |
|
7
|
รู้เท่าทันผัสสะ 17:59 |
|
8
|
ความมั่นคงในจิต 42:48 |
|
9
|
เรื่องการปล่อยวาง 21:14 |
|
10
|
ธรรมะเป็นเรื่องเฉพาะตน 1:02:29 |
|
11
|
พระอริยะเจ้ามี ๔ ประเภท 5:01 |
|
12
|
หลักการดำเนินชีวิตอย่างผู้รู้ 49:52 |
|
13
|
อานิสงส์การสวดมนต์ ตอน๒ 24:15 |
|
14
|
ทรงอารมณ์อันเป็นกุศล 17:35 |
|
15
|
เพื่อผู้อื่นไม่หวังสิ่งใดตอบแทน 32:29 |
|
16
|
ร่างกายไม่ได้เป็นของเรา 52:01 |
|
17
|
บทสวดมนต์มีอานิสงส์มากตอนที่๑ 26:26 |
|
18
|
กรรมเก่า ความเห็นแก่ตัว 10:37 |
|
19
|
กว่าจะสำเร็จพระโพธิญาณ 40:51 |
|
20
|
การนับถือศรัทธาจากการขอ 29:18 |
|
21
|
ความเห็นแก่ตัวพาเกิดพาตาย 50:22 |
|
22
|
ทศพิธราชธรรม 47:54 |
|
23
|
ให้เอาธรรมเป็นใหญ่ 53:46 |
|
24
|
ขันท์ ๕ เป็นเครื่องรับกรรมเก่า 15:40 |
|
25
|
ปฏิบัติแบบทางสายกลาง 46:25 |
|
26
|
อานิสงส์แห่งการสวดมนต์ 23:40 |
|
27
|
พระอรหันต์มี ๔ ประเภท 30:02 |
|
28
|
ได้ยินได้ฟังบ่อยๆ 24:55 |
|
29
|
ศักดิ์สิทธิ์เพราะ ศรัทธา ปัญญา ความเพียร 42:15 |
|
30
|
อริยะแปลว่าผู้ไม่เบียดเบียนใคร 36:36 |
|
31
|
นึกถึงแต่คำบริกรรม 3:56 |
|
32
|
เอากรรมฐาน ๔๐ มายึดไว้กับคำบริกรรม 37:25 |
|
33
|
ทุกเพราะยึด 34:57 |
|
34
|
สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม 9:22 |
|
35
|
พระสันตะกายผู้สงบเสงี่ยม 23:36 |
|
36
|
หลวงพ่อนำกล่าวอุทิศบุญ 15:17 |
|
37
|
ทำที่พึ่งตนเอง 34:11 |
|
38
|
อานิสงส์แห่งการปฏิบัติ 46:17 |
|
39
|
ให้รู้เท่าทันผัสสะ 47:15 |
|
40
|
ตั้งจิตเจตนาเอาเอง ศีล- อุทิศบุญ 38:06 |