หัวข้อ | |
---|---|
1
|
อาราธนาศีลและกล่าวที่มาของการไหว้ครู 21:25 |
2
|
บวงสรวงไหว้ครู 50:00 |
3
|
จิตที่มีสรณะอันยอดเยี่ยมคือพระรัตนตรัย 1:00:35 |
4
|
การได้มีโอกาสทำความดีก็ถือว่ายากแต่ก็สู้การมีกำลังใจไม่ได้ 27:38 |
5
|
การครองในสมณเพศ 22:22 |
6
|
ระดับอารมณ์ที่ละได้ 37:27 |
7
|
ทานบารมีเต็มภายใต้อุเบกขาโลกนี้มีแต่ภาระ 45:13 |
8
|
หมั่นฟังด้วยสติเมื่อเกิดจริงจิตจะยอมรับ 10:37 |
9
|
บุพกรรมที่ทำมา 17:00 |
10
|
กรรมฐานหนีกรรมด้วยบุญกรรมฐาน 50:28 |
11
|
ระดับปุถุชนกัลยาณชนและอารยชนจิตมีสภาพจำต้องละความเศร้าหมอง 18:11 |
12
|
นิวรณ์เป็นตัววัดในการปฏิบัติ 38:15 |
13
|
การวางอารมณ์เมื่อมีกรรมขณะตั้งใจทำความดีบุพกรรมและเทวดารักษาตัว 31:37 |
14
|
กายเป็นเหตุของทุกข์ 43:23 |
15
|
กรรมฐานเตรียมความพร้อมเมื่อจิตละขันธ์ 46:32 |
16
|
กระแสพระนิพพานกฎไตรลักษณ์อยู่ที่มีร่างกายมีสติโจทความชั่วเราเสมอ 24:31 |
17
|
ความพอใจกับความอยาก 9:42 |
18
|
ความทุกข์เกิดจากความอยาก 1:01:13 |
19
|
กรรมฐานทำจิตไม่ให้ฟุ้งและพลั้งเผลอด้วยวิปัสสนาญาณ 57:18 |
20
|
การเป็นนักบวชต้องทรงพรหมวิหารสี่สัญญาอารมณ์ 38:41 |
21
|
การแผ่เมตตาด้วยความปรารถนาดีการทำงานด้วยอารมณ์กรรมฐาน 39:46 |
22
|
ปฏิฆะในนิวรณ์กับสังโยชน์ 1:59 |
23
|
นิทานชาวนากับงูดำที่มีความอาฆาต 12:28 |
24
|
พระเมตตาพร 2:40 |
25
|
เจตนาเป็นตัวกรรม 52:06 |
26
|
การวางอารมณ์เมื่อมีทุกขเวทนาและปัญญาญาณจะเกิดขึ้นเมื่อนิวรณ์ดับยอมรับกฎธรรมดา 52:48 |
27
|
กรรมฐานกายเป็นสิ่งรวมปฏิกูล 59:49 |
28
|
การพิจารณามานะ 13:13 |
29
|
พระเมตตาพร 2:02 |
30
|
การมีคารวะเป็นตัววัดการมีมานะ 50:46 |
31
|
การทำบุญในพระพุทธศาสนา 7:35 |
32
|
การละมานะมีตัววัดที่อุปาทานกิเลส 39:16 |
33
|
กรรมฐานการอยู่ด้วยจิตที่สงบโดยไม่สนใจร่างกาย 1:07:27 |
34
|
คาถาสำหรับคนมีปัญญาไม่มากอิทธิบาท ๔ โพชฌงค์๗ฉันทะและกรรมแยกสัตว์ 45:04 |
35
|
นิทานไก่ชนผู้มีผลของกรรมที่ทำอย่างไรก็ได้รับอย่างนั้น 12:43 |
36
|
พระพุทธศาสนาจะเจริญได้ด้วยลูกพระตถาคต 8:51 |
37
|
กฎของกรรมขึ้นอยู่กำลังใจตัววัดที่บารมี ๑๐ 45:39 |
38
|
ในการปฏิบัติของสมณเพศ 43:06 |
39
|
แนะนำการทำสมาธิและนึกถึงเจ้ากรรมนายเวรที่ทำมา 19:44 |
40
|
กรรมฐานสัตว์เป็นไปตามกรรมแยกตามกำลังใจที่ทำมา 1:08:38 |
41
|
การละความพอใจและความยินดีในอวิชชา 1:09:48 |
42
|
เจตนาเป็นตัวบุญ 11:00 |
43
|
พระเมตตาพร 2:31 |
44
|
ความกตัญญูของผู้ปฏิบัติตามครูบาอาจารย์ต่อพระพุทธศาสนาเท่านั้นที่จะเห็นความชั่วหรือข้อผิดพลาดของตน 58:45 |
45
|
กรรมฐานการมองเห็นความชั่วที่ทำอยู่ต้องมีที่พึ่งอันยอดเยี่ยมคือพระพุทธเจ้า 59:27 |
46
|
การละตัณหาก็ยังไปนิพพานได้ยากถ้ายังมีความพอใจและยินดีอยู่ 54:56 |
47
|
กรรมฐานการปฏิบัติตามครูบาอาจารย์ 1:04:08 |
48
|
การปฏิบัติให้เป็นสายกลาง 36:51 |
49
|
กรรมฐานการพลัดพรากเป็นทุกข์ยึดกรรมบถ ๑๐ เป็นของพื้นฐานที่ห่างทุกข์ 56:07 |
50
|
การมองเห็นทุกข์ด้วยคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้า 58:07 |
51
|
กรรมฐานการพลัดพรากเป็นทุกข์ 44:21 |
52
|
นิทานตายายมีความอาฆาตกันเกิดจากบุพกรรมที่มีความรักกัน 39:31 |
53
|
เพ่งโทษโจทความผิดของตัวเองให้มาก 14:14 |
54
|
ธรรมทานชนะทานทั้งปวง 57:23 |
55
|
กรรมฐานการทำความดีละความชั่วตามคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้า 50:07 |
56
|
กรรมฐานอารมณ์พระอรหันต์ 48:29 |
57
|
การใคร่ครวญหรือถามผู้รู้ก่อนทำด้วยการใช้สติ 45:19 |
58
|
กรรมฐานการปฏิบัติกับความตั้งใจจริงโดยไม่ต้องสงสัย 1:03:57 |
59
|
นิทานชายสามคนมีความทุกข์จากการพลัดพราก 57:26 |
60
|
พระอรหันต์พ่อแม่มีความสุขเมื่อเห็นลูกพ้นทุกข์ 52:49 |
61
|
กรรมฐานกายกับจิต 54:10 |
62
|
การใคร่ครวญก่อนจะพูด 44:45 |
63
|
การปฏิบัติอารมณ์ปล่อยเมื่อมีทุกข์ 34:04 |
64
|
กรรมฐานการลดความอยากนำไปสู่มรรคผล 50:05 |
65
|
อารมณ์ปลายของพระอรหันต์ 38:13 |
66
|
ผลการรักษาศีล 42:58 |
67
|
นิทานต้นไม้ชรากับนกอุปมาอย่าคิดว่ามีความรู้เหนือกว่าผู้ใหญ่ 11:17 |
68
|
กรรมฐานแนวทางการปฏิบัติเมื่อจิตสงบ 11:11 |
69
|
โพชฌงค์ ๗ องค์แห่งการตรัสรู้ 3:38 |
70
|
การไม่มีโรคมีความสุขอย่างยิ่ง 47:31 |
71
|
กรรมฐานใช้ผลของการปฏิบัติพิจารณา 50:14 |
72
|
ความรู้หาประมาณมิได้คือความรู้ของพระพุทธเจ้าที่จะทำให้คนมีสุข 1:03:57 |
73
|
กรรมฐานการฝึกสมาธิเพื่อมรรคผล 46:08 |
74
|
การน้อมระลึกถึงคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้าเป็นอารมณ์เดียว 51:02 |
75
|
จิตหยุดอารมณ์ยินดีและยินร้าย 22:52 |
76
|
กรรมฐานการวางอารมณ์ของนักบวช 48:06 |
77
|
อานิสงส์ในการหล่อพระ 24:24 |
78
|
เทิดทูนพระเดชพระคุณพระราชพรหมยาน 53:49 |
79
|
การปฏิบัติไตร่ตรองว่ามีอะไรดี 26:11 |
80
|
การให้ทานทำให้มองเห็นความชั่ว 51:13 |
81
|
ในการปฏิบัติของนักบวชที่มีอารมณ์ไม่ก้าวหน้า 28:49 |
82
|
การไม่หวั่นไหวโลกธรรมทั้ง ๘ นำไปสู่การละสังโยชน์ 24:40 |
83
|
สรณะอื่นใดก็ไม่เหมือนของพระพุทธเจ้า 13:15 |
84
|
การวางอารมณ์ในการทำงานด้วยสมถะและควบวิปัสสนาญาณ 26:01 |
85
|
การเกิดญาณและการพิจารณาจริตตัวเอง 40:48 |
86
|
นิทานเณรฝึกจิตจากผัสสะ 8:02 |
87
|
ผลของการให้ทานเพื่อนิพพานเป็นที่ไป 42:17 |
88
|
กรรมฐานการกำหนดจิตเป็นนักบวช 54:59 |
89
|
พระเมตตาพร 14:11 |
90
|
โพชฌงค์ ๗ ทางมรรคผล 1:01:03 |
91
|
นิทานเด็กผมจุกผู้ตั้งใจทำความดีปราศจากการติดในโลกธรรม 10:14 |
92
|
กรรมฐานการปฏิบัติปฐมฌาน 57:14 |
93
|
เทิดทูนคำสั่งสอนของหลวงพ่อพระราชพรหมยานวัดท่าซุงด้วยดอกไม้บริสุทธิ์ 9:39 |
94
|
ความทุกข์ที่มีต่อลูกหลานด้วยความรักของหลวงพ่อพระราชพรหมยานวัดท่าซุง 1:06:51 |
95
|
การปฏิบัติสังคหวัตถุ ๔ ด้วยปัญญาและเนกขัมมะ 37:04 |
96
|
การมีโทสะเป็นกฎธรรมดาและการดับความโกรธไม่ให้เกิดอีก 26:15 |
97
|
พระเมตตาพร 2:58 |
98
|
การละความชั่วต้องมีความกลัวในผลของบาป 45:21 |
99
|
กรรมฐานการวางอารมณ์อยู่คนเดียวแบบอิสระเพื่อมรรคผลพระนิพพาน 58:32 |
100
|
อดทนต่อความชั่วและทุกข์อันเกิดจากร่างกาย 1:02:43 |