หัวข้อ | |
---|---|
1
|
พระธรรมมีแต่พระเดชพระคุณหลวงพ่อพระราชพรหมยานเท่านั้นที่แจกแจงได้ถ่องแท้ 45:47 |
2
|
พระเมตตาพร 6:21 |
3
|
การให้เป็นการละความอยาก 1:04:46 |
4
|
อานาปานุสสติเป็นยอดของพระกรรมฐาน 48:43 |
5
|
กรรมฐานการเป็นผู้ไม่มีอะไรเลย 55:40 |
6
|
ไม่ติดสุขติดทุกข์อารมณ์ของพระอริยบุคคล 22:37 |
7
|
การมองความจริงของตัวเราด้วยสักกายทิฏฐิกับอวิชชา 27:46 |
8
|
พระเมตตาพร 4:45 |
9
|
การสำนึกผิดต่อบุพกรรมที่ทำมา 14:02 |
10
|
พระธรรมเป็นทางพ้นทุกข์ 59:55 |
11
|
บุพการีเป็นผู้มีคุณ 50:21 |
12
|
กรรมฐานเราเป็นผู้ไม่มีอะไรการเห็นความพอใจยินดีในกายก็มิมีได้ 44:37 |
13
|
การถึงพร้อมมรรคผลประกอบด้วยกำลังใจและบุญวาสนา 58:54 |
14
|
จิตว่างจากความโลภความโกรธและความหลง 1:02:27 |
15
|
สมณเพศควรละแล้วซึ่งความโลภโกรธหลง 1:03:16 |
16
|
กรรมฐานการปฏิบัติถึงสามารถตอบใจตัวเองด้วยอธิจิต 39:33 |
17
|
ปัญญาดีก็ต้องมีเนกขัมมะ 1:41:44 |
18
|
การวางอารมณ์อุเบกขาญาณต้องยึดกฎธรรมดา 1:01:31 |
19
|
การตั้งใจดีแต่ไม่มีโอกาส 20:35 |
20
|
กรรมฐานการไม่ปรารถนาสิ่งใดในโลกมีแต่พระศาสนา 45:33 |
21
|
การวางอารมณ์ในการถวายสังฆทาน 7:20 |
22
|
การมองเห็นทุกข์เป็นกฎธรรมดา 1:07:03 |
23
|
ไม่สงสัย 13:32 |
24
|
ตากับยายที่มิสงสัยในพระพุทธเจ้า 36:01 |
25
|
การทรงอารมณ์เนกขัมมะจิตจะไม่หวั่นไหว 45:44 |
26
|
การรักษาจิตไม่ให้หวั่นไหว 46:04 |
27
|
จิตสงบดูที่โลกธรรม 18:07 |
28
|
การเพ่งโทษคนที่ชั่วเรายิ่งชั่วกว่า 51:09 |
29
|
เหตุของการมีทุกข์และดับทุกข์ 57:30 |
30
|
การทำบุญด้วยใจถือว่าเป็นบารมีต้น 17:58 |
31
|
การจะดูคนดีดูที่ความกตัญญู 55:41 |
32
|
การรักษาของสงฆ์มีอานิสงส์สูง 1:03:14 |
33
|
ความรู้ช่วยตัดสงสัยในการปฏิบัติ 1:19:00 |
34
|
จิตยังไม่ถึงมรรคผลการปฏิบัติร่างกายต้องดูแล 8:55 |
35
|
พระเมตตาพร 6:07 |
36
|
ความเมตตาความรักของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทำให้พ้นทุกข์ 1:22:06 |
37
|
เส้นทางของคนดี 48:36 |
38
|
ของสมณเพศในการปฏิบัติ 25:53 |
39
|
ของการเจริญพระกรรมฐานไม่มีรูปแบบมองที่ความชั่วของตัวเอง 14:24 |
40
|
กรรมฐานการปฏิบัติด้วยตนเอง 50:22 |
41
|
การให้ทานทำให้เกิดความเมตตา 21:53 |
42
|
ความไม่ประมาทในชีวิต 59:10 |
43
|
การปฏิบัติในการรักษาศีล 32:45 |
44
|
กรรมฐานมโนมยิทธิตอนสอง 1:14:25 |
45
|
บารมีเต็มการละสังโยชน์ก็ไม่ยาก 5:21 |
46
|
การใคร่ครวญก่อนทำ 54:01 |
47
|
ผู้ปฏิบัติจะห่างครูบาอาจารย์มิได้ 27:48 |
48
|
การฝึกมโนมยิทธิต้องดับนิวรณ์และทรงพรหมวิหารสี่ 50:54 |
49
|
กรรมฐานการเห็นความจริงกับความคิดไปทางเดียวกัน 41:53 |
50
|
ศีลช่วยให้การอยู่ร่วมกันไม่ว่าในฐานะใดมีความเดือดร้อนน้อย 58:04 |
51
|
กรรมฐานความเข้าใจในอริยสัจช่วยละกิเลสตัณหาอุปาทานอกุศลกรรมออกจากจิต 1:16:15 |
52
|
การช่วยงานพระศาสนาโดยอาศัยกำลังใจ 50:14 |
53
|
กรรมฐานการพิจารณาสิ่งที่กระทบปัจจุบัน 33:19 |
54
|
นิทานพญานาคผู้มีคุณธรรม 1:06:43 |
55
|
การเข้าถึงความดีได้ต้องละความชั่วที่ปฏิบัติต่อบิดามารดาให้ได้ก่อน 35:22 |
56
|
การใคร่ครวญความจริงเพื่อความพ้นทุกข์ 1:11:24 |
57
|
การพ้นทุกข์ต้องใช้อริยสัจควบวิปัสสนา 39:39 |
58
|
กรรมฐานสิ่งสำคัญในการปฏิบัติเพื่อเป็นพระโสดาบัน 1:01:47 |
59
|
ตนแลเป็นที่พึ่งแห่งตนที่แท้จริง 51:14 |
60
|
นิทานชายขี้เมาขึ้นสวรรค์ด้วยการละความชั่วด้วยใจเมตตา 34:29 |
61
|
กรรมฐานเส้นทางของการเข้าถึงความเป็นพระอริยะ 47:47 |
62
|
ในการปฏิบัติเพื่อละทุกข์ 46:25 |
63
|
การฟังธรรมทำให้เกิดปัญญาในการดับทุกข์ 53:28 |
64
|
สำหรับผู้มาปฏิบัติ 5:14 |
65
|
กรรมฐานจะได้ผลด้วยการละปฏิฆะและทรงเมตตาเสมอว่าทุกคนมีแต่ทุกข์ 51:46 |
66
|
สำหรับผู้มาปฏิบัติ๒ 2:54 |
67
|
การชนะอะไรไม่เท่ากับการชนะใจเรา 58:13 |
68
|
การไปนิพพานแค่ละความพอใจและยินดี 58:14 |
69
|
นิทานการเกิดมามีแต่เรื่องวุ่นวายและการทำความดีโดยไม่ต้องบอกใคร 39:43 |
70
|
กรรมฐานอารมณ์สุดท้ายการเข้าสู่พระนิพพาน 42:14 |
71
|
การปฏิบัติตามผู้พ้นทุกข์แล้วย่อมพ้นทุกข์ได้ง่าย 43:17 |
72
|
บรมครูมีปัญญาบารมีเป็นเลิศ 1:48:38 |
73
|
การทำบุญต้องอาศัยปัญญา 41:01 |
74
|
การแผ่บุญกุศลต้องอย่าขาดเมตตา 27:03 |
75
|
การละสงสัยในคำสั่งสอนครูบาอาจารย์ทำให้เข้าถึงอารมณ์นิพพานได้ง่าย 54:42 |
76
|
นิทานนายพรานผู้สำนึกผิดกับรุกขเทวี 47:06 |
77
|
กรรมฐานความมั่นคงในคุณพระรัตนตรัยคือหัวใจของการพ้นทุกข์ 40:35 |
78
|
การรู้คุณต้องใช้ปัญญาอันเกิดจากสมาธิ 52:32 |
79
|
อย่าเพ่งโทษใครเพราะแต่ละคนมีอกุศลกรรมเป็นสมบัติ 20:14 |
80
|
อกุศลกรรมกับกฎแห่งกรรม 31:13 |
81
|
อกุศลกรรมให้ผลความฉลาดก็ไม่มีถ้าไม่เดินตามครูบาอาจารย์ 37:59 |
82
|
กรรมฐานการปรารถนานิพพานต้องมองเห็นสิ่งที่ขาดและละความพอใจยินดีในสิ่งนั้น 44:16 |
83
|
ความรู้อยู่ใกล้ตัว 15:47 |
84
|
การหลุดพ้นอกุศลกรรมต้องฉลาดโดยตามผู้รู้ 41:39 |
85
|
การพลาดไปนิพพาน 47:31 |
86
|
กรรมฐานการตัดการสงสัยในความคิดว่ากายไม่ใช่เราไม่เป็นของเรา 50:41 |
87
|
ขันธ์ห้าไม่ใช่เราเป็นของเราของพระอริยะ 33:18 |
88
|
การปฏิบัติตามผู้รู้ถือว่าเป็นคนฉลาด 14:25 |
89
|
กรรมฐานการระลึกคุณพระรัตนตรัยเสมอในการปฏิบัติ 54:59 |
90
|
การจบกิจเมื่อถึงความพร้อม 18:31 |
91
|
ทุกจริตเข้าสู่มรรคผลได้ 19:46 |
92
|
ความรู้ทำให้เราฉลาดต้องฟังผู้รู้ 12:08 |
93
|
คนรู้คุณพระรัตนตรัยทำให้ละความชั่วได้ง่าย 1:06:48 |
94
|
พระพุทธองค์รักทุกคนดุจดังลูกของพระองค์เอง 34:52 |
95
|
ผลการปฏิบัติ 24:41 |
96
|
กรรมฐานละความพอใจและยินดี 1:05:57 |
97
|
ผลการฝึกจิตเข้าสู่นิโรธสมาบัติ 6:40 |
98
|
ไม่มีความรู้ใดทำให้พ้นทุกข์ได้นอกจากพระธรรมคำสั่งสอน 1:08:12 |
99
|
นิทานเสือเฒ่ากลับใจด้วยการนึกถึงพระพุทธเจ้า 40:29 |
100
|
กรรมฐานความทุกข์จะผ่านไปได้ต้องมีพระพุทธเจ้าเป็นอารมณ์เดียว 51:05 |
101
|
การถึงผลโพชฌงค์ ๗ 29:02 |
102
|
อารมณ์โกรธของพระอริยะกับคนทั่วไป 28:49 |