หัวข้อ | |
---|---|
1
|
มรรคผลเกิดได้เมื่อถึงความพร้อม 41:46 |
2
|
การใคร่ครวญความจริงในการปฏิบัติ 1:20:07 |
3
|
นิทานชายผู้มั่นคงต่อการฝึกใจตนเป็นอารมณ์เดียว 27:23 |
4
|
ความสำคัญของการถวายอาหารแด่พระภิกษุสงฆ์ 34:32 |
5
|
พรจากการให้ทาน 2:39 |
6
|
โลกนี้มีแต่ตัณหามีแต่พระนิพพานที่มีความสุขอย่างยิ่ง 31:57 |
7
|
ตัณหาเป็นเจ้าเรือน 52:50 |
8
|
กรรมฐานอสุภะ 57:44 |
9
|
กรรมฐานขึ้นอยู่กับอัธยาศัยของผู้ปฏิบัติ 57:21 |
10
|
พระเมตตาพร 2:45 |
11
|
พรจากการให้ทาน 2:50 |
12
|
กำลังใจตั้งมั่นที่จะไม่เกิดเมื่อมีทุกขเวทนา 12:41 |
13
|
ความเมตตาของครูบาอาจารย์ 22:28 |
14
|
บุพกรรมที่ทำให้เกิดทุกขเวทนา 43:53 |
15
|
พรจากการให้ทาน 1:43 |
16
|
มรรคผลเกิดจากการทำความดีต่อพ่อแม่ครูบาอาจารย์ขณะมีทุกขเวทนา 15:29 |
17
|
ผลของกรรม 7:10 |
18
|
นิพพานด้วยอารมณ์นิพพิทาญาณ 32:22 |
19
|
ใคร่ครวญในตัณหา 28:59 |
20
|
ศีลรักษาเป็นคนที่มีความสุข 38:00 |
21
|
พรจากการให้ทาน 3:38 |
22
|
ผู้รักษาศีลย่อมมีความสุขมีโภคทรัพย์มีพระนิพพานเป็นที่ไป 33:03 |
23
|
พุทธานุภาพของผู้ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ 31:40 |
24
|
กรรมฐานรักษาจิตด้วยการเจริญพระกรรมฐาน 42:18 |
25
|
ความดีเท่านั้นเป็นเครื่องรักษาเรา 34:39 |
26
|
พรจากการให้ทาน 2:20 |
27
|
การมีร่างกายมีแต่ทุกข์ 36:15 |
28
|
อายตนะ 24:46 |
29
|
กำลังใจของผู้มีต่อพระศาสนา 23:26 |
30
|
กรรมฐานมโนมยิทธิ 49:56 |
31
|
การใคร่ครวญปฏิบัติเป็นบุคคลคนเดียว 13:38 |
32
|
พรจากการให้ทาน 3:32 |
33
|
อิมาหังภะคะวาอัตตะภาวังตุมหากังปะริจัชชามิ 36:13 |
34
|
กำลังใจในการละความชั่ว 26:20 |
35
|
กรรมฐานมโนมยิทธิ(ต่อ) 54:04 |
36
|
ผู้มีพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่งย่อมล่วงพ้นทุกข์ได้ 29:39 |
37
|
พรจากการให้ทาน 4:31 |
38
|
จิตเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดของผู้ปฏิบัติ 36:54 |
39
|
งานสาธารณประโยชน์ 4:58 |
40
|
การยอมรับกฎธรรมดาของพระอริยะ 30:35 |
41
|
กรรมฐานการเสียสละและละ 52:40 |
42
|
พรจากการให้ทาน 3:27 |
43
|
ทำความดีด้วยความเต็มใจมิใช่ด้วยตัณหา 45:56 |
44
|
ผู้ปฏิบัติต้องยอมรับกฎธรรมดา 32:09 |
45
|
กรรมฐานระงับอารมณ์ฟุ้งด้วยพุทธานุสสติ 50:54 |
46
|
งานสาธารณประโยชน์ 17:52 |
47
|
อุปสรรคในการเข้าถึงความดี 33:36 |
48
|
พรจากการให้ทาน 6:18 |
49
|
การพิจารณาถึงความดียังไม่พอ 41:26 |
50
|
การปฏิบัติต้องมีการทบทวน 12:03 |
51
|
มรรคผลยังไม่ปรากฎต้องทบทวนตามครูบาอาจารย์ 22:26 |
52
|
การปฏิบัติต่อครูบาอาจารย์ 4:46 |
53
|
กรรมฐานการชำระจิตด้วยพระกรรมฐาน 40:44 |
54
|
ความเมตตาของพระ 6:45 |
55
|
ผู้ปฏิบัติพึงสำรวมกายวาจาใจ 30:15 |
56
|
พรจากการให้ทาน 5:24 |
57
|
ทำวัตรเช้า 55:19 |
58
|
การสำรวมใจให้บริสุทธิ์เพื่ออุทิศให้ผู้มีคุณ 27:31 |
59
|
งานสาธารณประโยชน์ 8:35 |
60
|
กรรมฐานการทำจิตให้สงบจากร่างกาย 36:41 |
61
|
ใคร่ครวญความตายเป็นเรื่องธรรมดา 32:23 |
62
|
ผู้ปฏิบัติย่อมมีศรัทธามั่นคงต่อพระรัตนตรัย 11:24 |
63
|
ผู้ปฏิบัติต้องหมั่นใคร่ครวญในคำสอนของครูบาอาจารย์ 18:15 |
64
|
ผู้ที่ปฏิบัติถึงผลแล้วจะไม่แค่ฟัง 1:17:48 |
65
|
พรจากการให้ทาน 3:53 |
66
|
ความพลัดพรากผูกพันอาลัยอาวรณ์ของพระอริยะ 32:16 |
67
|
กำลังใจในการถวายทาน 4:08 |
68
|
การปฏิบัติต้องมีพรหมวิหารสี่ 29:50 |
69
|
อารมณ์พระอริยะ 33:43 |
70
|
พระเมตตาพร 1:48 |
71
|
พรจากการให้ทาน 3:19 |
72
|
กำลังใจเต็ม 25:23 |
73
|
งานสาธารณประโยชน์ 11:33 |
74
|
การสงเคราะห์ผู้มีคุณต้องเป็นไปตามบุพกรรมที่ทำมา 35:38 |
75
|
กรรมฐานพระกรรมฐานเพื่อปฏิบัติ 36:17 |
76
|
กำลังใจในการทำความดี 39:49 |
77
|
ผู้ละมานะย่อมเข้าถึงธรรมได้ง่าย 1:07:26 |
78
|
พรจากการให้ทาน 2:18 |
79
|
การมีร่างกายเป็นภาระอย่างยิ่ง 31:41 |
80
|
งานสาธารณประโยชน์ 7:59 |
81
|
ข้อธรรมเป็นไปตามจริตของผู้ปฏิบัติ 40:43 |
82
|
มรรคผลไม่เกิดจากการไม่ระวังกายวาจาใจ 41:31 |
83
|
พระเมตตาพร 11:41 |
84
|
พระมหากรุณาธิคุณของพระเจ้าอยู่หัวในพระบรมโกศ 1:12:27 |
85
|
พรจากการให้ทาน 4:11 |
86
|
ความกตัญญูต่อองค์พระราชา 26:33 |
87
|
งานสาธารณประโยชน์ 9:39 |
88
|
ฝึกใจให้ละความอยากได้ของผู้อื่น 16:36 |
89
|
พึงรักษาใจให้พ้นจากความทุกข์ 15:24 |
90
|
พระมหากรุณาธิคุณต่อแผ่นดินหาประมาณมิได้ 20:09 |
91
|
จิตตานุปัสสนามหาสติปัฏฐาน 29:51 |
92
|
อธิษฐานจิตในการหล่อพระ 4:58 |
93
|
ระวังจิตอย่าคิดชั่วในยามเกิดอกุศลกรรม 1:41:47 |
94
|
พรจากการให้ทาน 2:59 |
95
|
คุณของศีลหาประมาณมิได้ 33:59 |
96
|
งานสาธารณประโยชน์ 0:40 |
97
|
ไม่มีสิ่งใดที่จะให้พ้นทุกข์ได้นอกจากพระพุทธเจ้า 18:37 |
98
|
อย่าฝังใจทำให้จิตเศร้าหมอง 30:13 |
99
|
อารมณ์พระนิพพาน 36:36 |
100
|
พระราชาผู้ที่ทำสิ่งที่ผู้อื่นทำได้โดยยาก 16:10 |