LIBRARY
MEMBERSHIPS
SPECIALS
© 2562 TUMMA.IN
| หัวข้อ | |
|---|---|
|
1
|
นิทานอย่าไปอยู่ในที่มีคนพาลจะไม่เจริญ 11:58 |
|
2
|
กรรมฐานตามความจริงขอบารมีพ่อแม่ครูบาอาจารย์ 44:46 |
|
3
|
ชาตินี้เป็นชาติสุดท้าย 52:31 |
|
4
|
นิทานกบกับงูผูกพันกันด้วยบุพกรรมเป็นการกั้นมรรคผล 38:24 |
|
5
|
กรรมฐานเหตุที่เกิดทุกข์จากกามคุณและทุศีล 49:03 |
|
6
|
สติกับสัมปชัญญะนำสู่มรรคผล 35:47 |
|
7
|
การรักษาศีล 13:34 |
|
8
|
ความกตัญญูเป็นหัวใจของการเข้าถึงคำสอนของพระพุทธเจ้า 54:05 |
|
9
|
การเมตตาตัวเองก่อนเมตตาคนอื่นด้วยการทรงพรหมวิหาร๔ 48:09 |
|
10
|
กรรมฐานทำตัวเราให้เป็นของเราด้วยคติที่แน่นอนละความชั่วสิ้น 1:06:22 |
|
11
|
ความมีเมตตาของครูบาอาจารย์ที่ต้องวันทาณเสาร์ห้า 35:08 |
|
12
|
การหลงตัวเองว่าดี 26:47 |
|
13
|
การไม่ทำชั่วและไม่ทำความดีมีผลทำให้จิตขาดเมตตากรุณาและยินดี 1:07:32 |
|
14
|
จิตมีสภาพจำ 22:12 |
|
15
|
พระเมตตาพร 5:35 |
|
16
|
จิตอย่าคิดชั่วมีคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้าเป็นสรณะ 46:11 |
|
17
|
ความกตัญญูของพระเดชพระคุณหลวงพ่อพระราชพรหมยานวัดท่าซุง 23:18 |
|
18
|
กรรมฐานทรงอารมณ์ปัจจุบันพระนิพพานว่าเราเป็นผู้ไม่มีอะไร 46:09 |
|
19
|
ทานเป็นตัววัดกำลังใจนำไปสู่ปัญญา 54:16 |
|
20
|
กรรมฐานการเป็นผู้ไม่มีอะไรมีความสุขยิ่งว่าฌานสมาบัติ 47:50 |
|
21
|
การรักษาศิลเป็นเรื่องปกติต้องอาศัยความเมตตาและกฎธรรมดา 45:27 |
|
22
|
นิทานชายผู้มีใจขาดเมตตากรุณา 27:05 |
|
23
|
นิพพานังปรมังสุญญัง 54:24 |
|
24
|
กรรมฐานการมีสมาธิมีไว้ให้คิดครั้งเดียวและไม่ต้องกลับมาคิดอีก 55:41 |
|
25
|
นิทานพญาราชสีห์ผู้ทรงสมาธิละความกังวลจนเป็นฌาน 39:59 |
|
26
|
สัตว์โลกจำแนกไปตามกรรม 54:42 |
|
27
|
ความสุขของพระอรหันต์ที่เห็นคนเจริญในธรรมในขณะที่มีทุกขเวทนาเสียดแทง 57:22 |
|
28
|
การเห็นความจริงให้ครบอย่าเอาความคิดมาคิด 10:52 |
|
29
|
อานิสงส์บุญกฐิน 1:09:35 |
|
30
|
กรรมฐานการจะพ้นทุกข์ได้ต้องมีพระพุทธเจ้าเป็นสรณะ 46:14 |
|
31
|
กรรมฐานการไม่ปรารถนาจะเกิด 5:26:41 |
|
32
|
การตั้งกำลังใจในการทำทานมัยเมื่อมีอุปสรรค 44:54 |
|
33
|
นิทานตัวหนอนผู้มีอารมณ์เดียวนำไปสู่มรรคผล 47:51 |
|
34
|
กรรมฐานบรมสุขความสุขอื่นใดไม่เสมอเท่ากับความสงบ 56:37 |
|
35
|
พระเมตตาพร 3:13 |
|
36
|
กระแสพระธรรมเทศนาจะเข้าถึงได้ง่ายด้วยการครองพรหมวิหาร๔ 35:04 |
|
37
|
ความดีและปัญญาได้มาจากคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้ามิใช่ตัวเรา 15:14 |
|
38
|
สิ่งที่เห็นไม่มีอยู่จริง 38:17 |
|
39
|
การทิ้งทางโลกของเพศสมณะมิได้ 1:09:11 |
|
40
|
ศึกษาพระธรรมวินัยและหาความสงบในสมณเพศก่อนบวช 18:32 |
|
41
|
การให้ทานต้องเปี่ยมด้วยความเมตตากรุณา 49:37 |
|
42
|
กรรมฐานเราเป็นผู้ไม่มีอะไรเลยไม่ยึดไม่เกาะ 1:08:50 |
|
43
|
ปัญญาจริงกับปัญญาสัญญาดูจากทิฏฐิมานะที่เกิดจากตัณหา 1:10:01 |
|
44
|
พระเมตตาพร 2:27 |
|
45
|
การหลงดีมีความอยากมากกว่าการให้ไปแค่สวรรค์ก็ยาก 31:13 |
|
46
|
ความละอายและกลัวผลของความชั่วจะกลับมาสู่เรานำไปสู่สวรรค์ 47:11 |
|
47
|
การเห็นผิดและชักจูงให้ผิดถือว่าเป็นโทษระงับด้วยความจริง 35:14 |
|
48
|
กรรมฐานการสงบร่างกายมีแต่ความสุข 42:53 |
|
49
|
การสงสัยคุณคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้า 48:39 |
|
50
|
ตัววัดอกุศลกรรมเข้า 53:18 |
|
51
|
บารมีเกิดจากการเห็นทุกข์(อริยสัจ) 57:38 |
|
52
|
พระเมตตาพร 2:36 |
|
53
|
ความกังวลเกิดจากอุปาทานทางโลก 45:54 |
|
54
|
การหนีอกุศลกรรม 5:12 |
|
55
|
กรรมฐานการชมสวนดอกไม้ของพระอริยะพิจารณาร่างกาย 42:39 |
|
56
|
ความรู้กับสติไปด้วยกันได้เมื่อกระทบความจริง 33:02 |
|
57
|
ความกังวลสิ่งที่อยากทำแต่ไม่ได้ทำเมื่อมีทุกขเวทนา 32:31 |
|
58
|
กรรมเป็นตัวกำหนดคนทำงาน 15:21 |
|
59
|
กรรมการช่วยเหลืองานพระศาสนาด้วยคติที่แน่นอนขณะร่างกายเสียดแทง 24:44 |
|
60
|
พระเมตตาพร 7:43 |
|
61
|
กรรมฐานการทรงสมาธิ 53:06 |
|
62
|
ผลบุญวัดที่ความสุขด้วยกำลังใจที่มีความเมตตากรุณา 50:19 |
|
63
|
กรรมฐานการทรงจิตให้สงบ 21:43 |
|
64
|
คนใดขาดเมตตาก็ย่อมไม่เข้าใจในความรักของพ่อแม่หรือผู้มีพระคุณ 1:01:50 |
|
65
|
เสี้ยนหนามของสมาธิคือนิวรณ์ 25:04 |
|
66
|
กฎพระกรรมฐาน 16:16 |
|
67
|
สิ่งที่เห็นจริงแต่ไม่มีอยู่จริงและการเร่งรัดผู้ปฏิบัติ 47:23 |
|
68
|
กรรมฐานการละมานะด้วยใคร่ครวญเสมอว่าเราไม่เลวกว่าไม่เสมอกันไม่ดีกว่า 38:27 |
|
69
|
พระเมตตาพร 2:43 |
|
70
|
อย่าให้จิตคิดชั่ว 27:25 |
|
71
|
อย่าหลงดีเพราะโลกนี้จิตคิดชั่วตลอดเวลา 51:27 |
|
72
|
การตำหนิติผู้อื่นเป็นตัวกั้นมรรคผล 1:09:43 |
|
73
|
การปฏิบัติลมสามฐาน 36:25 |
|
74
|
นิทานเศรษฐีผู้ให้แต่เบื่อทางโลกเข้าสู่สมณเพศด้วยการละกามคุณ 34:04 |
|
75
|
กามราคะในพระพุทธศาสนาคือความพอใจยินดีในอวิชชา 37:42 |
|
76
|
ความรู้และตัดข้อสงสัยในคุณของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า 49:19 |
|
77
|
ตัววัดของการเข้าถึงพระธรรมคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้า 15:49 |
|
78
|
คนที่มีบุญมากจะมีความสุขทางใจมาก 1:30:19 |
|
79
|
อารมณ์พระอริยะผู้ปฏิบัติพึงจะไม่ชุ่มชื่นใจในจิตที่เกิดขึ้น 27:46 |
|
80
|
การสำรวมตนอยู่ตลอดเวลา 46:08 |
|
81
|
การรักษาจิตของผู้มาปฏิบัติ 37:50 |
|
82
|
กรรมฐานการใคร่ครวญให้จิตสงบรู้วางว่างเปล่าเพื่อสู่สมาธิทรงตัว 54:07 |
|
83
|
การยอมรับเมื่อมีอกุศลกรรมเข้าและสะสมบุญเพื่อคลายทุกข์ 11:17 |
|
84
|
การมีร่างกายเป็นภาระอย่างยิ่ง 1:02:55 |
|
85
|
ฝึกสมาธิตามคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้าก่อนเกิดเหตุ 27:28 |
|
86
|
กรรมฐานการมองจิตให้เห็นความจริงละตัณหาความทะยานอยากและการผูกพัน 56:19 |
|
87
|
การใคร่ครวญความชั่วของตัวเองเสมอ 43:13 |
|
88
|
นิทานความชราทำให้สิ่งที่เคยเป็นสุขกลับเป็นสิ่งที่ไม่สุข 37:09 |
|
89
|
กรรมฐานการทรงสมาธิต้องอาศัยอานาปานุสสติ 17:29 |
|
90
|
พระเมตตาพร 2:45 |
|
91
|
บุคคลที่ไม่เห็นกฎธรรมดาเพราะมีตัณหา 1:00:29 |
|
92
|
นิทานบุพกรรมของบุคคลทั้งสี่ที่มีใจรักพระศาสนายิ่งกว่าชีวิต 22:11 |
|
93
|
สัมโมทนียกถาการละความพอใจและยินดี 58:58 |
|
94
|
กตัญญูรู้คุณถือว่าเป็นคนดี 1:11:57 |
|
95
|
การรักษาศีลดูที่พรหมวิหาร๔ 9:53 |
|
96
|
การพิจารณาการกระทบอารมณ์ในปัจจุบันเป็นกรรมฐาน 25:56 |
|
97
|
จาคะนำไปสู่การละตัณหาอุปาทานและความยินดีและพอใจ 1:06:11 |
