หัวข้อ | |
---|---|
1
|
สติเป็นแกนกลางของการปฏิบัติ 35:57 |
2
|
เราเป็นลูกมีพ่อมีแม่ 47:11 |
3
|
สิ่งที่หลวงพ่อสอน 35:48 |
4
|
ปฏิบัติถูก เมื่อไม่จงใจปฏิบัติ 30:15 |
5
|
การฝึกซ้อมในรูปแบบ สำคัญกับการปฏิบัติในชีวิตจริง 30:41 |
6
|
จิตที่ฝึกดีแล้วมีความสุข 45:32 |
7
|
ออกจากโลกของความฝัน เรียนความจริง 33:25 |
8
|
ตัวชี้ขาดคือกรรมใหม่ 56:20 |
9
|
สัมมาสติ สัมมาสมาธิ 28:59 |
10
|
เคล็ดวิชากรรมฐาน 1:02:36 |
11
|
งานฝึกจิตใจ ๒ งาน 31:59 |
12
|
จุดตั้งต้นของการเจริญปัญญา 49:51 |
13
|
ขั้นตอนการภาวนา 35:32 |
14
|
ศรัทธา วิริยะ สติ สมาธิ ปัญญา 51:02 |
15
|
จิตเคลื่อนแล้วรู้ 31:05 |
16
|
บุญฤทธิ์ สัจจกิริยา 48:44 |
17
|
งานหลักชาวพุทธ 35:38 |
18
|
เจ็บป่วยที่กาย ใจไม่เจ็บ 1:00:34 |
19
|
ปรุงดี ปรุงชั่ว ปรุงว่าง 34:46 |
20
|
สติปัฏฐาน ๔ 36:38 |
21
|
ต้องฝึกเอาทั้งสิ้น 33:58 |
22
|
อริยมรรค 37:40 |
23
|
รู้ทันจิตผ่านความรู้สึก กับพฤติกรรมของจิต 50:16 |
24
|
ภาวนาไม่ยาก แต่ต้องทน 32:36 |
25
|
พลังงานของจิต 51:50 |
26
|
สังเกตตัวเอง ดูของจริง 33:22 |
27
|
นักปฏิบัติต้องมีความเมตตา 31:20 |
28
|
ดูจิตผ่านความรู้สึก 34:34 |
29
|
ใส่ใจการภาวนา หาเครื่องอยู่ให้จิต 45:46 |
30
|
อย่ากลัวผิด 31:41 |
31
|
รู้อย่างที่มันเป็น 38:04 |
32
|
ทุกข์ 30:10 |
33
|
อย่าหายใจทิ้งเปล่า 30:16 |
34
|
น้ำขึ้นให้รีบตัก 30:59 |
35
|
ฝึกสติอัตโนมัติ เรียนธรรมคู่จนรู้ความจริง 45:50 |
36
|
เรียนแล้วไม่ภาวนา กิเลสไม่กระเทือน 29:42 |
37
|
พระธรรมวินัยงดงาม 40:03 |