| หัวข้อ | |
|---|---|
|
1
|
การรู้ทุกข์ คือเรื่องสำคัญที่สุด 1:36:02 |
|
2
|
ฝึกให้จิตเป็นผู้รู้ที่แท้จริง 33:15 |
|
3
|
ยากที่สุด ตรงทำจิตให้ถูก 44:34 |
|
4
|
หัดทำสมาธิ 33:44 |
|
5
|
เรียนธรรมะ ต้องหัดรู้จักสภาวะ 52:04 |
|
6
|
วิธีพ้นกิเลส 29:57 |
|
7
|
รู้ของจริง ดูจนรู้แจ้ง 31:26 |
|
8
|
การปฏิบัติไม่เบียดบังการทำงาน 21:57 |
|
9
|
ดูจิตไม่ได้ให้ดูกาย 32:44 |
|
10
|
มิจฉาสมาธิ 52:05 |
|
11
|
ปฏิบัติธรรม จนใจยอมรับความจริง 33:08 |
|
12
|
ใจที่ฝึกแล้ว ไม่เป็นปฏิปักษ์กับสิ่งแวดล้อม 43:05 |
|
13
|
หัวใจของการปฏิบัติ อยู่ในชีวิตประจำวัน 35:25 |
|
14
|
หลักของวิปัสสนา 49:04 |
|
15
|
ธรรมะเรียนแล้วต้องเอาไปทำ 32:42 |
|
16
|
ทำกรรมฐาน ไม่ได้ฝึกเพื่อให้จิตสงบ 43:10 |
|
17
|
สติทำให้อินทรีย์สมดุล 28:50 |
|
18
|
ชีวิตนี้แตกดับง่าย 38:24 |
|
19
|
พายเรือทวนน้ำ 28:51 |
|
20
|
บุญใหญ่ หรือว่าบุญเล็กน้อย 45:04 |
|
21
|
ฝึกจิตให้ถูก แล้วกรรมฐานจะง่าย 21:08 |
|
22
|
ภาวนาไม่เลิกไม่ละ 31:03 |
|
23
|
วิหารธรรม 51:04 |
|
24
|
จิตออกนอก 32:57 |
|
25
|
จิตผู้รู้ 52:57 |
|
26
|
เหตุกับผลต้องตรงกัน 31:03 |
|
27
|
ไม่ทำ ไม่มีวันเข้าใจ 47:36 |
|
28
|
ทำกรรมฐานแล้วรู้ทันจิต 31:12 |
|
29
|
สู้เอา ในยุคพระพุทธเจ้าองค์นี้ 54:46 |
|
30
|
เตรียมใจให้พร้อมเจริญปัญญา 33:03 |
|
31
|
การปฏิบัติคือการเรียนรู้ตัวเอง 48:51 |
|
32
|
ทุกข์ให้รู้ สมุทัยให้ละ 30:05 |
|
33
|
หยุดเมื่อไร จิตจะพลิกไปเรียนสิ่งที่ผิดอีก 52:12 |
|
34
|
ความรู้สึกตัวเป็นจุดตั้งต้นของการปฏิบัติ 1:32:14 |
|
35
|
ภาพรวมของการปฏิบัติ 28:16 |
|
36
|
พื้นจิตกับจิตปัจจุบัน 1:02:39 |